TEATR BEZ GŁADZIKA

SANATORIUM

Obsada:
Teresa Brynkus
Ewa Doktor
Natalia Gongola
Kaja Jandziś
Iwona Kościak
Justyna Kościak
Patrycja Łańska
Ula Piekut
Monika Wiernik
Karolina Worosz
Michał Bienek
Rafał Chorzępa
Grzegorz Lentowicz
Wojciech Smotryś
Krystian Szczepański

Muzyka: Dawid Petka
Reżyseria: Piotr Spychała

W spektaklu wykorzystano biografie natchnionych twórców:
W. Blake'a, C. Claudel, S. Kierkegaarda, oraz teksty literackie T. Manna, A. Bursy, S.I. Witkiewicza, E. Stachury, św. Augustyna, A. Huxleya, K. Szczepańskiego, R. Chorzępy.

Kęs scenariusza:
Spektakl jest wieloznaczny. Przede wszystkim jest to opowieść o ludziach, którzy przekraczali powszechnie przyjęte normy. Ceną było niezrozumienie, cierpienie, szaleństwo, ale efektem - niezwykłe dzieła wyobraźni - rzeźbiarskie, literackie, filozoficzne.

Wyobraźnia, uczucie, to, co nowe, nieprzewidziane, pochodzące z nieprzeciętnego umysłu są zamknięte przed nimi, tymi zakutymi łbami, tępymi mózgami, do których nigdy nie dotrze światło, więc potrzebują kogoś, kto im go dostarczy. Nie mam nawet prawa do własnego kąta! To wykorzystywanie kobiety, zdławienie artysty, z którego chcą wycisnąć krwawy pot.

Nasz spektakl to także przypowieść o losie każdego człowieka - namiętnościach, błędach, bluźnierstwach, ale także chwilach niezwykłej jasności i iluminacji prowadzących do wiary w Boga; mały pasterz przeklina Boga, bo skazał go na cierpienie, ale jako młodzieniec odnajduje wiarę, doświadczając - jak święty Augustyn - uwolnienia od bólu zęba. Opowiadamy o zależnościach pojawiających się w związkach międzyludzkich, ale także szansach obrony własnej wolności. Spektakl zamykają słowa Williama Blake'a podkreślające wagę każdego naszego uczynku:

A wszystko, co istniało na przestrzeni sześciu tysięcy lat trwa, nie znikło, nie przepadło, i każda najmniejsza czynność, słowo, praca, życzenie, które zaistniało, nadal jest... Gdyż każda rzecz istnieje i żadne westchnienie, żaden uśmiech ani łza, żaden włos ani drobinka kurzu, nie może przeminąć.